من
سه شنبه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۲۰:۵۹
این قضیه را -با کم و زیاد- از سالهای کودکی شنیده بودم. از هما سالها، زیارت که میرفتم، حواسم بود خودم را دوستدار معرفی کنم نه شیعه. ده-بیستسالی که بزرگتر شدم به فکر افتادم که دوستدار بودن هم به همین آسانی و بیتشریفات نیست؛ بالاخره باید در قیافه و ظاهر آدم هم معلوم بشود. خلاصه شک کردم که این عنوان هم بر من صدق کنه. اما خیلی سریع عنوان جایگزین به ذهنم رسید: «پناهنده»
قطعا این در، دری نیست که به روی کسی که پناه آورده باز نشود...
از زیارت امام رضا علیه السلام:
مولای من -پدر و مادرم فدایت- نزدت آمدم زائرانه و پناهجویان از جنایاتهایی که به خود کردهام...
- ۹۵/۰۲/۲۸