- دیدی که رسوا شد دلم؟ غرق تمنا شد دلم؟
+ آره. فیلمشو گذاشتی بودی فیس‌بوک دیگه.
آدم‌ها بیش از اون چیزی که فکر می‌کنن و (احتمالا) بیش از اون چیزی که دوست دارن شبیه پدر و مادرشون هستن.
شفیعی کدکنی میگه:
«گفتی به روزگاری مهری نشسته گفتم/ بیرون نمی‌توان کرد حتی به روزگاران»
که خب اشاره داره به این بیت از سعدی:
«سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل/ بیرون نمی‌توان کرد الّا به روزگاران»
احتمال قریب به یقین، سعدی هنگام سرودن این بیت، به انتخاب بین «حتی» و «الا» فکر کرده است و دست آخر «الا» را انتخاب کرده.
نزدیکی بیشتر شعر سعدی به واقعیت، برای من خوش‌آیندتر است.
این شعره که میگه «من که دربندم کجا میدان آزادی کجا/ کاش راه خانه‌ت این‌قدر طولانی نبود» خیلی شعر خوبیه. فقط کاش دربند پایین شهر بود آزادی بالاشهر.
آدما از دورشون خوبه. یعنی بعضیا، مثل من، حتی از دورشونم خوب نیست؛ ولی اونا هم که خوبن از دورشون خوبه.