پیام دادم و گفتم بیا خوشم میدار / پیام دادی و گفتی که«من خوشم بی تو :پی»
(متاسفانه در اکثر نسخهها اون «:پی» در پایان پیام معشوق جا افتاده ولی قطعا وجودش به منظور آقای سعدی نزدیکتره)
«ز خاک من اگر گندم برآید/ از آن گر نان پزی...» اصلا خوب نمیشه، من خیلی آدم گوشت تلخی هستم.
